TATLONG BABAE ANG NAGSAWANG MANALO SA PUSO NG ISANG BILYONARYO—PERO ANG KANYANG MUNTING ANAK ANG PUMILI NG HINDI INAASAHANG TAO

Sa gitna ng marangyang lungsod ng Mayfair, nakatira si Adrian Monteverde, isang bilyonaryong nagmamay-ari ng isa sa pinakamalalaking chain ng luxury hotels sa buong bansa. Guwapo, matalino, ngunit malamig—simula nang mawala ang kanyang asawa sa isang trahedya tatlong taon na ang nakalilipas. Simula noon, nanatili siyang abala sa trabaho, iniwasan ang mga tao, at tanging ang kanyang apat na taong gulang na anak na si Noah ang nagbibigay ng liwanag sa madilim niyang mundo.

Ngunit nang lumipas ang panahon, napansin ng kanyang mga business partners na tila masyado na siyang nag-iisa. Kaya’t sa isang charity event, tatlong kababaihan ang tila itinadhana (o sinadya ng kapalaran) na magtagpo sa buhay niya—lahat may hangaring makuha ang kanyang puso.

Si Bianca, isang kilalang model at anak ng politiko—maganda, mahinhing kumilos, ngunit may halong ambisyon sa mga mata.
Si Clarisse, matalinong negosyante, may sariling empire ng fashion, at halatang kabisado kung paano iikot ang mundo sa kanyang mga palad.
At si Maya, isang simpleng preschool teacher na dumalo lang sa event dahil siya ang nag-volunteer magturo ng mga bata doon.

Walang nakakakilala kay Maya sa mundo ng mga mayayaman. Nakasuot siya ng simpleng bestida, at hindi siya sanay sa mga flash ng kamera. Pero sa gabing iyon, habang abala ang lahat sa pakikipag-usap sa bilyonaryo, si Maya lamang ang nakalapit kay Noah—na tila bored na sa mga matatandang nag-uusap.

“Hi, little man,” bati ni Maya, sabay upo sa tabi ng bata sa ilalim ng mesa.
“Gusto mo ng cookie?” tanong niya, sabay labas ng isang maliit na treat mula sa kanyang bag.
Nagliwanag ang mukha ng bata. “You’re not like them,” sabi ni Noah habang kumakain. “They keep talking to Daddy… but you talked to me.”

Hindi niya alam, mula sa malayo, nakatingin si Adrian. Matagal na siyang hindi nakakita ng ganung ngiti sa anak niya.

Pagkatapos ng event, habang palabas si Maya, biglang tinawag siya ni Adrian. “Miss… thank you. Hindi ko alam kung ano’ng ginawa mo, pero matagal ko nang hindi nakita si Noah na ganun kasaya.”
“Wala po ‘yon,” tugon ni Maya na may ngiti. “Minsan, kailangan lang nila ng kausap… hindi ng tagapakinig sa daddy nila.”

Simula noon, muling nagtagpo ang kanilang mga landas. Una’y nang kinailangan ni Adrian ng tutor para kay Noah. Si Maya ang napili, dahil “siya raw ang gusto ng bata.”

Habang lumilipas ang mga linggo, naging malapit si Maya sa mag-ama. Si Noah ay laging nakayakap sa kanya, nagkukuwento, tumatawa. Si Adrian naman, unti-unting natutunang ngumiti muli. Pero hindi iyon napansin ng lahat—lalo na ng dalawang babae na patuloy na umaasang sila ang pipiliin ng bilyonaryo.

Isang gabi, sa isang fundraising gala, dumating si Adrian kasama si Maya at si Noah. Lahat ng mata ay nakatuon sa kanila. Si Bianca at Clarisse ay parehong napangiti ng pilit, habang ang bata ay mahigpit ang kapit sa kamay ni Maya.

Sa gitna ng seremonya, biglang tumakbo si Noah papunta sa entablado. “My daddy doesn’t smile much,” sigaw ng bata, hawak ang mikropono. “But since Miss Maya came, he laughs again. So… can she be my new mommy?”

Tahimik ang buong bulwagan. Si Adrian ay napatingin kay Maya, halatang gulat at kinakabahan. Tumawa ang mga tao, ngunit may mga luha sa mata ng ilan.

Lumapit si Adrian sa entablado, yumuko sa anak, at bumulong, “You really think so, buddy?”
Tumango si Noah. “She makes us both happy, Daddy.”

Doon, sa harap ng lahat, hinawakan ni Adrian ang kamay ni Maya.
“Hindi ko alam kung anong meron sa’yo,” mahina niyang sabi. “Pero binigyan mo kami ni Noah ng buhay na akala ko’y nawala na.”

Lumipas ang mga buwan, at sa kabila ng tsismis, panlalait, at pangungutya ng ilan, nanatiling totoo si Maya. Hindi niya ginamit ang yaman ni Adrian. Sa halip, tinuruan niya silang muli kung paano magmahal ng walang kapalit.

Hanggang sa isang umagang malamig, sa ilalim ng punong akasya sa likod ng kanilang mansion, nakaluhod si Adrian habang hawak ang isang maliit na kahon.
“Maya,” sabi niya habang nanginginig ang boses, “you didn’t come into my life to win a billionaire’s heart… you came to heal it.”

Tumulo ang luha ni Maya, at sumagot siya ng mahina, “Hindi ko rin sinadyang mahalin ka, Adrian… pero nang makita kong paano mo mahalin si Noah, doon ko nalaman, ikaw na ang tahanan ko.”

Sumigaw si Noah sa gilid, “Say yes, Miss Maya!”
At tumawa ang lahat.

Sa dulo, walang yaman, ganda, o impluwensya ang nagwagi—isang pusong marunong magmahal lang.
Ang bilyonaryo ay hindi pinili ng tatlong babae…
Ang anak niya ang pumili ng tunay na karapat-dapat.

At sa araw ng kasal nila, habang hinahawakan ni Maya ang kamay ni Noah, sabay bulong ng bata,
“I told you, Daddy… I chose the right one.”