“’HUWAG NINYONG GALAWIN ANG KAHIT ISANG SENTIMO!’ — DATING MAYOR LITO ATIENZA, NAPAHA-GULGOL SA AIRPORT MATAPOS MALAMAN ANG DESISYON NI FELICIA HONG TUNGKOL SA YAMAN NI EMAN; KUYA KIM, LUMUHOD SA HARAP NG KABAONG NG ANAK”

Isang nakakabiglang eksena ang gumulat sa buong bansa matapos kumalat ang video ng emosyonal na tagpo sa Ninoy Aquino International Airport, nang dumating ang labi ng anak ni Kuya Kim Atienza, si Emmanuel “Eman” Atienza, mula sa Los Angeles, California. Ang dating masayahing pamilyang Atienza ay muling nasilayan ng publiko — ngunit ngayong pagkakataon, sa gitna ng pagdadalamhati at hindi mapigilang pagluha.

Habang ibinababa ang kabaong, maririnig ang impit na iyak ng mga kaanak at kaibigan. Ngunit ang pinakamatinding tagpo ay nang lumuhod si Kuya Kim sa tarmac, hawak ang kamay ng ama niyang si dating Manila Mayor Lito Atienza, na ngayo’y nanginginig sa pag-iyak. Sa gitna ng katahimikan, lumabas mula sa kanyang bibig ang mga salitang tumagos sa lahat ng nakarinig:

“Wala na si Eman… Paano na kami?”

Ngunit ang isa pang pumutok na usapan matapos ang tagpong iyon ay hindi lang tungkol sa pagluluksa — kundi ang desisyon ng ina ni Eman, si Felicia Hong Atienza, na umano’y gustong ipamigay o ibenta ang mga ari-arian at ipunin ni Eman bago siya pumanaw. Ayon sa mga malalapit sa pamilya, isang gabi bago dumating ang labi ni Eman, naganap ang isang matinding pagtatalo sa pagitan ng mag-asawang Kuya Kim at Felicia.

Ayon sa isang source malapit sa pamilya, narinig daw si Felicia na nagsabi:

“Wala nang saysay ang mga ito kung wala na siya. Ibenta natin lahat — para makatulong sa mga bata, sa mga may sakit. Iyon ang gusto niya.”

Ngunit agad daw tumutol si Kuya Kim, umiiyak habang sinasabing:

“Felicia, huwag muna. Hindi pa ako handa. Lahat ng ito, mga alaala ni Eman…”

Ang dating tahimik at matatag na tahanan ng mga Atienza ay biglang napuno ng sakit at di-pagkakaunawaan. Maging si dating Mayor Lito Atienza ay labis na naapektuhan. Sa harap ng kabaong ng kanyang apo, nasabi raw niya sa luhaang tinig:

“Huwag ninyong galawin ang kahit isang sentimo ng sa kanya. Hindi ‘yan kayamanan — ‘yan ay alaala ng batang minahal natin.”

Sa gitna ng sigawan ng emosyon, nanatiling tahimik si Felicia. Ayon sa mga saksi, hawak niya ang isang sobre — ang huling habilin ni Eman — na tila pinanghahawakan niya sa bawat desisyon. Sa sulat na iyon daw nakasaad ang mga salitang:

“Kung sakaling wala na ako, gusto kong magamit ang lahat ng mayroon ako para makatulong sa mga batang gaya ko na may pinagdadaanang mahirap. Huwag kayong umiyak. Gawin ninyo itong paraan para makapagbigay ng pag-asa.”

Nang mabasa ito ni Felicia, tila nagbago ang lahat. Ipinaglaban niya ang huling kagustuhan ng anak, kahit pa ang kapalit ay pagkawatak-watak ng pamilya.

Samantala, nagulantang ang publiko nang makita ang video ng pagdating ng labi ni Eman. Sa mga sandaling iyon, wala nang personalidad o posisyon — isa lamang ama at lolo ang nakitang umiiyak ng buong puso. Si Kuya Kim, kilala sa kanyang matatag na pananampalataya, ay halos mawalan ng lakas. Sa tabi niya, si Lito Atienza ay humahagulgol habang paulit-ulit na binubulong:

“Apo ko… bakit ikaw pa?”

Ayon sa mga ulat, ilang linggo nang ginagamot si Eman sa Amerika dahil sa komplikasyon ng isang karamdaman. Matagal niya itong nilabanan, ngunit kalaunan ay bumigay din ang kanyang katawan. Sa murang edad, nag-iwan siya ng mga pangarap, proyekto, at ipon — kabilang ang ilang investment na sinasabing bahagi ng kanyang pinaghirapan bilang content creator at influencer.

Matapos ang kanyang pagpanaw, marami ang nagtaka kung ano ang gagawin ng pamilya sa mga ari-arian ni Eman. Ang mga tagahanga ay nahati: ang ilan ay pabor kay Felicia, sinasabing tama lang na gamitin ang pera ni Eman para sa kabutihan; ngunit may ilan ding naniniwalang dapat itong manatiling alaala ng kanyang buhay.

Sa social media, bumuhos ang pakikiramay. Libo-libong netizens ang nagpaabot ng mensahe ng pag-ibig at dasal sa pamilya. Isang komento ang nagsabing:

“Hindi pera ang iniwan ni Eman — kundi inspirasyon. Sana mapangalagaan nila iyon.”

Sa kabila ng mga usap-usapan, nanindigan si Kuya Kim na patuloy nilang igagalang ang lahat ng hiling ng anak. Sa isang panayam, mahinahon niyang sinabi:

“Kung ano ang gusto ng anak ko, iyon ang susundin namin. Pero bilang ama, kailangan ko ring iproseso ito. Hindi madaling bitawan ang lahat ng alaala niya.”

Habang isinasagawa ang burol, dumagsa ang mga taong nais makiramay. Mula sa mga kilalang personalidad hanggang sa karaniwang mamamayan, lahat ay nakiisa sa panalangin. Ang bawat larawan ni Eman, ang bawat video, at ang bawat tula na isinulat niya ay ngayon ay nagiging simbolo ng pag-asa at pagmamahal.

Ayon sa mga tagapagsalita ng pamilya, plano ni Felicia na itayo ang isang “Eman Foundation” na tutulong sa mga kabataang nakararanas ng karamdaman o problema sa kalusugan ng isip — isang hakbang na sinasabing base mismo sa huling habilin ng anak.

Bagaman nasasaktan pa rin si Kuya Kim, ipinahayag niya ang kanyang buong suporta sa proyekto.

“Kung iyon ang magbibigay saysay sa pagkawala ng anak namin, gagawin ko. Para si Eman, tuloy pa rin sa pagtulong kahit wala na siya.”

Sa huli, ang trahedya ng pamilya Atienza ay nagsilbing paalala sa lahat — na sa gitna ng yaman, kasikatan, at tagumpay, ang pinakamahalagang kayamanan ay pagmamahal at pagkakaunawaan sa loob ng pamilya.

At sa bawat panalangin ng mga Pilipino, iisa ang mensaheng inuukit para kay Eman:

“Hindi ka man namin nakikita ngayon, mananatili kang liwanag sa puso ng bawat pamilyang nagmamahalan.”