11 magkakapatid ang nagdemanda sa isa’t isa para manahin ang 1,200m2 na lupa, humihikbi ang mga magulang sa korte na may hawak na 5 pulang aklat, 6 na anak ang nagtangkang lumaban para mapalaki ang kanilang ina

Có thể là hình ảnh về 10 người

Punong-puno ng mga tao ang silid ng korte. Magkatabi ang dalawang matandang lalaki na nakaupo at namumula ang kanilang mga mata. Sa harap nila ay 11 biological na bata, nahahati sa mga pangkat, ang mga pulang mukha ay nakikipagtalo, at sumisigaw sa buong bulwagan. Lahat ay dahil sa 1,200m2 na lupa na iniwan ng aking mga magulang.

Ang matanda ay nanginig at kinuha ang 5 pulang libro mula sa kanyang polo at inilagay ang mga ito sa mesa, choking kanyang tinig:
– “Ang aking mga magulang ay nagkaroon lamang ng kaunting bit na ito sa kanilang buong buhay… Hindi ko inaasahan na kapag matanda na ako, kailangan kong umupo sa korte at panoorin ang mga anak ko na nagdedemanda sa isa’t isa.”

Kaagad, sumigaw ang anim na anak, lahat ay nakipagkumpitensya para sa mas maraming bahagi. Ang ilang mga tao ay nagkunwaring umiiyak, na humihingi ng pag-iingat sa kanilang ina upang mahawakan ang lupa at tamasahin ang higit pa sa pulang aklat. Ang mga batang babae ay nahihilo at nadismaya dahil sila ay marginalized.

Ang hangin ay suffocatingly tensiyonado. Sa sandaling iyon, pinunasan ng ama ang kanyang mga luha, biglang tumayo, ang kanyang tinig ay kasing lamig ng yelo:

“Itinuturing mo pa rin ba kaming mga magulang? Kung nakalimutan mo ang lahat ng kahulugan ng laman at dugo alang-alang sa lupain, pagkatapos ay makinig: Lahat ng limang pulang aklat na ito, pinalitan ko ang aking pangalan sa … nursing home.”

Natigilan ang buong awditoryum, 11 magkakapatid ang nagbukas ng kanilang bibig. Biglang tumigil ang pag-aaway. Niyakap ng ina ang kanyang mukha at humihikbi, at ang ama ay nagpatuloy, salita sa salita:

– “Hindi kailangan ng mga magulang ang kanilang mga anak na palakihin sa isang piraso ng lupa. Ang kailangan ng mga magulang ay isang taos-pusong yakap … Ngunit tila, walang sinuman sa inyo ang maaaring panatilihin ito.”

Ang hangin sa silid ng hukuman ay kasing bigat ng tingga. Ang pahayag na iyon ay tulad ng isang kulog, na nagpapatigil sa 11 bata, maputla ang kanilang mga mukha – nang mapagtanto nilang lahat na ang lupain ay maaaring labanan, ngunit ang kanilang pagkakaibigan ay tuluyan nang nawala.