Isang taon na ang lumipas mula nang gulantangin ng isang mabigat na balita ang buhay ng kilalang doktor at health advocate na si Doc Willie Ong—na-diagnose siya ng sarcoma cancer, isang uri ng rare at agresibong kanser. Para sa isang taong ang layunin ay alagaan ang kalusugan ng iba, ang ganitong diagnosis ay parang isang dagok na hindi inaasahan.
Pero ngayon, matapos ang sunud-sunod na gamutan at matinding pagsubok sa katawan at isip, isang mas malakas, mas kalmado, at mas determinado na Doc Willie Ong ang bumalik sa publiko—hindi bilang pulitiko, kundi bilang isang simbolo ng pag-asa at buhay.

Ang Simula ng Laban
Nadiskubre ang sakit ni Doc Willie noong kalagitnaan ng 2024, sa isang routine medical checkup na nauwi sa mas malalim na pagsusuri. Natagpuan ang isang malaking tumor sa kanyang tiyan na nagdudulot ng matinding sakit, hirap sa pagkain, at tuluy-tuloy na pagbaba ng kanyang timbang at lakas.
Ayon sa kanya, hindi agad niya ito makapaniwala. “Parang napahinto ang oras. Ako na nagtuturo tungkol sa health sa buong Pilipinas—ako pala ang may sakit.”
Ang tumor ay na-diagnose bilang sarcoma, isang uri ng kanser na kadalasang nagsisimula sa mga soft tissues ng katawan. Mabilis itong lumalaki at madalas mahirap gamutin, kaya’t kailangan agad ng agarang aksyon.
Pagdedesisyon: Kalusugan muna kaysa politika
Sa kasagsagan ng kanyang karera sa pulitika at pagiging aktibo sa social media bilang health educator, biglang tumigil si Doc Willie sa mga pampublikong aktibidad. Ilang buwan siyang nawala sa eksena, dahilan upang magtanong ang kanyang mga tagasubaybay kung anong nangyayari sa kanya.
Noong nalaman ng publiko ang kanyang kondisyon, mas pinili ni Doc Willie na ilaan ang oras at lakas sa pagpapagaling. Tumanggi siya sa anumang political appointment, hindi tumanggap ng mga bagong proyekto, at unti-unting inurong ang sarili mula sa spotlight.
“Kung pipili ako sa politika at buhay ko—buhay ang pipiliin ko. Dahil may pamilya akong umaasa sa akin. At may mas malawak na misyon pa akong gustong tuparin.”
Ang Gamutan sa Singapore
Dinala siya sa Singapore kung saan sumailalim siya sa anim na cycles ng chemotherapy. Isa ito sa pinakamahihirap na bahagi ng kanyang laban—araw-araw na pagsusuka, panghihina ng katawan, pagkawala ng buhok, at emosyonal na pagbagsak.
Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, hindi sumuko si Doc Willie. Kasama ang kanyang asawa, si Dra. Liza Ramoso-Ong, tuloy-tuloy siyang lumaban. Araw-araw siyang nagdasal, kumapit sa pananalig, at pinili ang positibong pananaw sa gitna ng sakit.
“Hindi ko pwedeng hayaan na ang kanser ang magdikta kung hanggang kailan ako mabubuhay. Araw-araw, pinipili kong mabuhay.”

Unti-unting Pagbangon
Makalipas ang ilang buwan, unti-unting lumiit ang tumor. Hindi pa man ito tuluyang nawala, pero malaking pagbabago na ang naramdaman ni Doc Willie. Nakakakain na siya ng maayos, bumalik ang lakas ng katawan, at higit sa lahat—bumalik ang sigla ng kanyang puso.
Sa kanyang mga bagong posts sa social media, kapansin-pansin ang pagbabago. Mas simple, mas grounded, at mas totoo. Wala na ang dati niyang sigla sa pagtakbo sa mga health caravans o interviews—pero ang mensahe niya ay mas malalim na ngayon.
“Ang tunay na kalusugan, hindi lang tungkol sa katawan. Kundi pati sa puso, isip, at kaluluwa.”
Pagbabalik sa Misyon—Hindi sa Politika
Ayon sa kanya, hindi na siya babalik sa pulitika. Hindi dahil sa talo, hindi dahil sa kawalan ng suporta—kundi dahil mas pinili niyang tumutok sa tunay niyang calling: ang magturo at magbigay ng inspirasyon sa mga Pilipino tungkol sa kalusugan.
Muling nagbukas si Doc Willie ng mga online health consultations, nagsimula ng bagong health video series na tumatalakay sa mental health, cancer recovery, family healing, at faith-based living. Lahat ng ito ay may mas malalim na hugot—dahil hindi lang niya ito tinuturo, kundi pinagdaanan niya mismo.
Marami sa kanyang followers ang nagsabing mas lalong tumatak ang kanyang mensahe ngayon:
“Dati, si Doc Willie ay source ng health tips. Ngayon, siya na ang ebidensya na ang bawat araw ng buhay ay dapat ipaglaban.”
Inspirasyon para sa Lahat
Marami sa mga Pilipino ang hindi nakakakuha ng pagkakataon para sa world-class treatment. Pero ang kwento ni Doc Willie ay hindi tungkol sa karangyaan ng gamutan, kundi sa lakas ng loob na harapin ang isang diagnosis na parang hatol sa kamatayan.
Sa mga update niya, palagi niyang binabanggit na kahit may access siya sa treatment, alam niyang maraming Pilipino ang mas walang kakayahan. Kaya’t mas lalo siyang bumalik sa kanyang advocacy—ang abutin ang mga hindi naaabot, ang turuan ang mga hindi naririnig, at ang damayan ang mga nawawalan ng pag-asa.
“Buhay pa ako—at habang buhay ako, hindi ako titigil.”
Ito ang huling pahayag ni Doc Willie sa kanyang bagong video post. Walang drama, walang agenda. Isang simple ngunit makapangyarihang mensahe mula sa isang taong tinuturing na haligi ng health education sa bansa.
Ngayon, habang patuloy siyang nagre-recover, mas dumami ang kanyang mga tagahanga, hindi lang dahil sa talino niya, kundi dahil sa tapang at kababaang-loob.
Ang mensahe niya ay malinaw: Kahit ang doktor, kahit ang malakas, kahit ang may alam—pwedeng tamaan ng karamdaman. Pero ang tunay na lakas ay hindi ang hindi magkasakit, kundi ang bumangon, lumaban, at magpatuloy.
News
Inampon ng guro na hindi kailanman ikinasal ang kanyang inabandunang estudyante na naputol ang binti. Pagkalipas ng dalawampung taon, naantig ng bata ang milyun-milyong tao…
Si Propesor Don Ernesto Ramírez ay nagturo ng panitikan sa isang pampublikong hayskul sa labas ng Mexico City, malapit sa Iztapalapa. Kilala siya…
Ako ay 65 taong gulang. Nagdiborsyo ako limang taon na ang nakararaan. Iniwan sa akin ng ex husband ko ang bank card na may 3,000 pesos. Hindi ko ito hinawakan. Pagkalipas ng limang taon, nang i-withdraw ko ang pera… Ako ay paralisado.
Ako ay 65 taong gulang. At pagkatapos ng 37 taon ng pagsasama, iniwan ako ng lalaking halos buong buhay ko…
Siyam na taon matapos silang mawala sa kabundukan… Tanging ang aso lamang ang bumabalik
Isang Golden Retriever ang Bumalik Pagkatapos ng 9 na Taon – at Humantong sa Kanila Pabalik sa Katotohanan Ang Golden…
Kinaladkad ako ng aking asawa sa gitna ng bakuran, pinahiya sa harap ng dalawang pamilya at saka inahit ang ulo at pinahiran ng apog para lamang “mapasaya” ang kanyang kabit na buntis ng kambal na dalawang lalaki. Ngunit sa gabing iyon, tahimik kong pinirmahan ang isang papel—hindi iyon divorce paper, kundi…
Noong araw na iyon, kinaladkad ako ng aking asawa palabas sa bakuran, sa harap ng kanyang mga kamag-anak, ng aking…
Ibinuhos ng asawa ang bagoong sa ulo ng kanyang asawa para lang pasayahin ang buntis niyang kabit na may dinadalang anak na lalaki. Ngunit hindi niya inakalang makalipas lamang ang sampung minuto, ang paghihiganti ng buong pamilya ng babae ay magpapatumba sa “third party” nang hindi man lang ito makakilos…
Ang lalaking minsan kong tinawag na asawa—sa harap ko at sa babaeng karelasyon niya—ay diretsong ibinuhos ang isang mangkok ng…
Nang malaman ng aking biyenan na kumikita ako ng ₱100,000 kada buwan, mariin niyang iginiit na dalhin ang tatlo niyang kapatid na lalaki mula sa bukid upang tumira kasama namin, at inutusan pa akong pagsilbihan sila araw-araw. Tahimik akong nagplano sa aking isipan, at makalipas lamang ang isang araw, may isang bagay na lubos na hindi inaasahan ang biglang nangyari…
Nang malaman ng biyenan kong babae na kumikita ako ng ₱100,000 kada buwan, bigla siyang nagbago.Hindi na siya mapanlait, hindi…
End of content
No more pages to load






