IBINIGAY KO ANG KAMA KO SA BIYANAN KO NOONG GABI NG KASAL KO DAHIL “LASING” SIYA — KINAUMAGAHAN, MAY NATAGPUAN AKONG NAKADIKIT SA SAPIN NG KAMA NA NAGPATIGIL SA HINGA KO

Si Janice at Gabriel ay bagong kasal. Ginawa ang reception sa isang resort sa Baguio, malamig ang hangin at makulimlim ang gabi pero punô ng tawanan at sayawan ang paligid.
Kabilang sa mga bisitang nag-enjoy ay ang ina ni Gabriel na si Teresa.
Bandang hatinggabi, lumapit si Teresa na tila hilo at namumula ang pisngi.
“Anak… nahihilo na ako. Parang umiikot ang paligid,” sabi nito habang sumasandal sa balikat ni Gabriel.
Nag-aalala si Gabriel, pero mas nabigla si Janice nang sabihin ng biyenan, “Doon na lang ako sa kwarto ninyo matutulog ha?
Hindi ko kayang umakyat sa kabilang cottage, baka madapa pa ako.”
Nagkatinginan si Janice at Gabriel. Unang gabi nila iyon bilang mag-asawa at plano nilang magpahinga nang sila lang. Pero ayaw nilang mapahiya si Teresa sa harap ng ilang natitirang kamag-anak.
“Ma,” mahinahong sabi ni Janice, “may guest room naman po dito sa baba.”
Pero umiling si Teresa. “Ay naku, lamigin ako. Diyan na lang muna ako sa kama niyo. Sandali lang naman.”
Nahihiya si Gabriel at mahina ang bulong kay Janice, “Hon, pagbigyan na natin. Baka sumama pa pakiramdam niya.”
Napabuntong-hinga si Janice pero ngumiti siya. “Sige Ma, doon na po kayo. Kami na lang ni Gabe sa sofa sa sala.”
MAGDAMAG NA TAHIMIK AT MASIKIP
Ang sofa bed sa sala ay makipot at malamig. Magkadikit silang natulog pero halatang hindi komportable. Tahimik si Janice buong gabi, pero wala siyang sinabing reklamo.
Kinabukasan ng umaga, bumaba si Teresa na parang walang nangyari.
“Ay salamat ha! Lambot ng kama ninyo. Para akong natulog sa ulap!” tawa pa niya.
Ngumiti lang si Janice. “Walang problema po, Ma.”
Habang nag-aalmusal sila, napansin ni Janice na bukas ang pinto ng silid nila. Nagpasya siyang ayusin ang kama bago sila mag-empake pauwi.
Paglapit niya, bigla siyang natigilan.
Sa gitna ng sapin ng kama, may maliit na envelope na bahagyang nadikitan ng stain. Parang sinadyang iwan.
Marahan niyang dinampot iyon. Nakadikit sa likod ng sobre ang isang lumang singsing—antikong disenyo na halatang pinag-ingatan.
Nakasulat sa harap:
“Para kay Janice… huwag mong basahin agad.”
Sumilip ang kaba sa dibdib niya. Tinawag niya agad si Gabriel.
“Gabe… halika, tingnan mo ’to.”
ANG LIHIM NA PAMANA
Binuksan nila ang sobre. Nasa loob ang sulat-kamay ni Teresa:
“Janice, patawad kung inangkin ko ang kama ninyo kagabi. Hindi talaga ako lasing. Gusto ko lang iwan ito nang hindi ka naiilang. Ang singsing na ’to ang suot ko sa kasal ko sa tatay ni Gabriel.
Matagal ko nang iniisip kung sino ang pagbibigyan ko. Alam kong ikaw ang tamang tao. Huwag mong sasabihin agad kay Gabriel — gusto ko lang suotin mo ito kapag handa ka. Salamat dahil minahal mo ang anak ko. – Teresa”
Tahimik si Gabriel habang pinipisil ang kamay ng asawa niya. “Hindi ko alam na dala pa ni Mama ’yan…”
Naluluha si Janice. Hindi dahil sa sama ng loob, kundi dahil sa kabigatan ng kahulugan ng singsing.
Isinuot ni Gabriel ang singsing sa palasingsingan ni Janice. “Simbolo ’yan ng pagtanggap at pagmamahal ng pamilya ko sa’yo.”
ANG PAG-AMIN NI TERESA
Makalipas ang tanghali, bumalik si Teresa dala ang pansit at tinapay.
Paglapit ni Janice, niyakap niya ito agad. “Ma… salamat po. Hindi ko ’to inaasahan.”
Nabigla si Teresa pero ngumiti. “Ay naku, nahalata ninyo pala. Natakot ako sabihin sa’yo ng diretsuhan kahapon. Hindi ako sanay sa drama.”
Umikot ang mata ni Gabriel pero nakangiti. “Ma, next time, hindi niyo na po kailangan umarte na lasing.”
Tumawa si Teresa. “Eh nakakahiya kaya kung bigla ko lang ibigay! Baka isipin n’yong OA ako.”
Sa maliit na cottage sa Baguio, nabuo ang isang sandaling mas makahulugan pa sa reception: isang tahimik na basbas, isang pamana ng pagtanggap, at isang bagong simula hindi lang bilang mag-asawa—kundi bilang pamilya.
At doon naintindihan ni Janice:
Minsan, ang pagmamahal ng isang ina ay dumarating sa pinaka-kakaiba, pinaka-hindi inaasahang paraan… pero hindi kailanman walang dahilan.
News
Kakapasok ko lang sa bahay ng kasintahan ko at dalawang araw pa lang, biglang nagpadala ng wedding invitation ang asawa ko — akala ko biro lang niya, kaya dinala ko pa ang kasintahan ko, pero laking gulat ko…
Ako si Tuấn, 35 taong gulang, dati akong may lahat: mahusay na asawa, maayos na bahay, at matatag na trabaho….
May sakit ang anak ko at kailangan ng pera. Pinuntahan ko ang dati kong asawa—itinapon niya ang isang punit na damit at pinalayas ako. Nang suriin ko iyon, nanigas ako sa nakita ko…
Ako si Lia, at halos dalawang taon na kaming hiwalay ni Daniel. Mabilis ang hiwalayan—walang luha, walang habol. Sumama siya…
Dinala ng kabit ang ₱1 milyon para “bilhin” ang asawa ko. Tumango ako, tinanggap ang pera—at pagkatapos ay gumawa ako ng isang bagay na hindi nila inasahan…
Ako si May, 32 taong gulang, may-ari ng isang maliit na hair salon. Noong una, maayos ang pagsasama namin ng…
Naghiwalay kami. Inangkin ng ex-husband ko ang bahay sa pangunahing kalsada. Tinanggap ko ang wasak na bahay sa eskinita—ng araw na ipagigiba iyon, buong pamilya nila ay lumuhod sa lupa…
Ako si Hana, 34 taong gulang, dating asawa ni Eric—isang lalaking matagumpay, gwapo, at mahusay magsalita. Noong bagong kasal pa…
Ninakaw ko ang ginto ng asawa ko para isama ang kabit ko sa bakasyon. Pag-uwi ko, nakita ko ang litrato ko sa altar—nang marinig ko ang dahilan na sinabi ng asawa ko, nanginig ako sa gulat…
Ako si Ramon, lampas tatlumpu’t lima na. Dati, sinasabi ng mga tao na isa akong huwarang asawa. Ang misis ko—si…
Lumipat ang asawa ko para tumira kasama ang kabit niya. Tahimik kong isinakay sa wheelchair ang biyenan kong paralisa at ibinalik sa kanya. Bago ako umalis, isang pangungusap ang sinabi ko—namutla silang dalawa…
Pitong taon na kaming kasal ni Marco. Hindi perpekto ang aming pagsasama, pero tiniis ko ang lahat para sa anak…
End of content
No more pages to load






